Spastik Parapleji Tip 2

İçindekiler

Tanım

Spastik parapleji tip 2, kalıtsal spastik parapleji olarak adlandırılan genetik hastalıklar grubunun bir parçasıdır. Bu hastalıklar, ilerleyici kas sertliği (Spastisite) ve vücudun alt kısmında felç gelişimiyle (Parapleji) karakterize olur. Kalıtsal spastik paraplejiler iki gruba bölünür: saf ve kompleks. Saf tiptekiler vücdudun alt kısmında gelişir. Kompleks tiptekiler de vücudun alt kısmında gelişir ama daha az şiddetli olacak şekilde vücudun üst bölgesini de etkileyebilir; beynin işleyişi ve yapısı, beyni ve omuriliği kaslara bağlayan sinir hücreleri ve dokunma, acı, ısı ve ses gibi duyuları algılayan duyumsal hücreler (çevresel sinir sistemi). Spastik parapleji tip 2 ya saf ya da komplex formda olabilir.

Spastik parapleji tip 2’nin saf formuna sahip olan insanlar, genellikle herhangi bir ek özellik olmaksızın vücutlarının alt kısmında spastisite geliştirirler. Spastik parapleji tip 2’nin komplex formuna sahip olan insanlar alt kısım spastisitesine sahiptirler ve ayrıca hareket ve denge (ataksi) probelemleri, gözlerin istemsiz hareketleri (nistagmus), hafif zihinsel yetersizlik, istemsiz ritmik titreme (tremor) ve gözden beyine bilgi taşıyan optik sinir hücrelerinin bozulmasını (atrofi) yaşayabilirler. Semptonları genellikle 1 ve 5 yaş aralığında açığa çıkar; bu etkilenenler normal bir hayat döngüsüne sahip olurlar ve yürüyebilirler.

Sıklık

Bütün kalıtsal spastik paraplejilerin yaygınlığı, dünya çapında 10,000 insanda 2 ila 6 arasında olduğu tahmin edilir. Spastik parapleji tip 2, tüm spastik parapleji durumlarının sadece küçük bir yüzdeliği sayılır.

Nedenler

PLP1 genindeki mutasyon spastik parapleji 2’ye neden olur. PLP1 geni, proteolipit proteini 1 ve proteolipit protein 1’in modifiye versiyonu olan (isoform) DM20 ‘nin üretimi için talimatlar sağlar. Proteolipit protein 1 ve DM20, öncelikle beyin ve omurilikte bulunur ve axonları çevreleyen miyelinlerde (Görsel 1) bulunan ana proteinlerdir. Proteolipid protein 1 ve DM20’nin yokluğu, miyelin oluşumunda azalmaya (demiyelinizasyon-sinir sistemi işleyişi zarar görür) neden olabilir, spastik parapleji tip 2’nin semptom ve belirtilerinde sonuçlanır.

Kalıtım Modeli

Bu durum X-bağımlı resesif (Görsel 2) olarak aktarılır. Eğer hastalığa neden olan mutasyona uğramış gen, iki cinsiyet kromozomunun bir tanesinde X kromozomu üzerinde yer alıyorsa bu durum X-bağımlı olarak değerlendirilir. Erkeklerde (sadece bir X kromozomu taşırlar), her hücredeki genin değiştirilmiş bir kopyası bu hastalık için yeterlidir. Çünkü kadınlar X kromozomunun iki kopyasına sahiptirler, her hücredeki genin değiştirilmiş bir kopyası genellikle kadınlarda erkeklere oranla daha az şiddetli semptomlara neden olur ya da hiçbir semptom göstermezler. X-bağımlı kalıtımın bir özelliği, babalar X-bağımlı özellikleri erkek çocuklarına aktaramazlar.

Görsel 2: X'e bağlı Resesif Kalıtım — Görsel 2: X’e bağlı Resesif Kalıtım

X-bağımlı resesif kalıtımda, her hücresinde genin değiştirilmiş bir kopyasına sahip olan kadın taşıyıcı olarak adlandırılır. Kadın geni aktarabilir ama genellikle hastalığın belirti ve semptomlarını göstermez. PLP1 mutasyonunu taşıyan bazı kadınlar yine de kas tutulması ve zihinsel işlevlerde azalma gösterebilirler. PLP1 mutasyonuna sahip olan kadınlar, daha sonra yaşamlarında zihinsel işlevlerinin kötüleşerek ilerlemesi (bunama) riskine sahiptirler.