EPM2A Geni Nedir?

İçindekiler

EPM2A Geni: EPM2A, Laforin Glukan Fosfataz

Normal Fonksiyon

EPM2A geni, laforin adı verilen bir proteinin yapımı için emir verir. Bu protein, vücuttaki hücrelerde aktif olmasına rağmen, beyindeki nöronların hayatta kalmasında kritik bir rol oynar.

Araştırmacılar bu geni bir araya getirmek için laforin, malin (NHLRC1 geninden üretilen) dahil olmak üzere diğer birkaç proteinle etkileşime girer. Bu proteinler, kimyasal sinyalleri ileten ve gereksiz veya anormal proteinleri parçalayan karmaşık ağların bir parçasıdır. Ek olarak, laforin bir tümör baskılayıcı protein görevi görebilir, bu da hücrelerin kontrolsüz bir şekilde büyümesini ve bölünmesini önlediği anlamına gelir.

Laforin ve malin, glikojen adı verilen karmaşık bir şekerin üretimini düzenlemede muhtemelen kritik bir rol oynamaktadır. Glikojen, vücutta depolanan önemli bir enerji kaynağıdır. Vücut, bu şekeri karaciğerde ve kaslarda depolar ve yakıt için ihtiyaç duyulduğunda parçalar. Araştırmacılar, laforin ve malinin, sinir sistemi gibi normalde bu molekülü depolamayan dokularda potansiyel olarak zarar verici glikojen birikimini önleyebileceğine inanıyor.

Genetik Değişiklikler İle İlişkili Sağlık Sorunları

Lafora İlerleyen Miyoklonus Epilepsisi

Lafora ilerleyen miyoklonus epilepsisi olan kişilerde EPM2A genindeki 50’den fazla mutasyon tespit edilmiştir. Bu mutasyonların çoğu, laforin proteinindeki tek protein yapı taşını (amino asidi) değiştirir. Diğer mutasyonlar, EPM2A genindeki genetik maddeyi siler veya madde ekler. Bu gendeki neredeyse tüm mutasyonlar, hücrelerin herhangi bir laforin üretmesini engeller veya proteinin işlevsiz bir versiyonunun üretilmesine yol açar.

EPM2A genindeki mutasyonların, Lafora ilerleyen miyoklonus epilepsisinin ana özelliklerine nasıl yol açtığı açık değildir. Araştırmalar, laforin kaybının hücrelerin glikojen üretimini düzenlemesini engellediğini göstermektedir. Sonuç olarak, Lafora gövdeleri adı verilen farklı kümeler birçok hücre türünde oluşur. Lafora gövdeleri, parçalanamayan ve yakıt için kullanılamayan anormal bir glikojenden (poliglukozan olarak adlandırılır) oluşur. Bunun yerine, poliglukozanlar hücrelere zarar verebilecek kümeler oluşturmak için birikirler. Görülen o ki, özellikle nöronlar bu tür bir hasara karşı savunmasız. Lafora cisimleri vücudun birçok dokusunda bulunmasına rağmen, Lafora ilerleyici miyoklonus epilepsisinin belirti ve işaretleri sinir sistemi ile sınırlıdır.

Araştırmacılar, işlevsel laforin kaybının Lafora cisimlerinin oluşumuna nasıl katkıda bulunduğundan emin değiller. Bununla birlikte, bu proteinin eksikliği, nihayetinde beynin normal işlevlerini engelleyen nöronların ölümüyle sonuçlanır. Nöronların zaman içerisinde bozulması muhtemelen nöbetler, hareket anormallikleri, bilişsel düşüş ve Lafora ilerleyen miyoklonus epilepsisinde görülen diğer nörolojik problemlerin temelini oluşturur.