CLCNKB Geni Nedir?

İçindekiler

CLCNKB Geni: Klorür Voltaj Kapılı Kanal Kb

Normal Fonksiyonu

CLCNKB geni, klorür kanalları yapmak için talimatlar veren CLC gen ailesine aittir. Negatif yüklü klor atomlarını (klorür iyonları) taşıyan bu kanallar, hücrenin elektrik sinyalleri üretme ve iletme yeteneğinde kilit bir rol oynar. Bazı CLC kanalları, klorür iyonlarının hücre zarları boyunca akışını düzenlerken, diğerleri ise hücrelerin içinde klorür iyonları taşınır.

CLCNKB geni, ClCKb olarak adlandırılan bir klorür kanalının üretilmesi emrini verir. Bu kanallar ağırlıklı olarak böbreklerde bulunur. ClC-Kb, iyonların böbrek hücrelerinin içine ve dışına hareketini düzenlemek için birlikte çalışan birçok proteinden biridir. Klorür iyonlarının ClC-Kb kanalları ile taşınması, böbreklerin, tuzdan (sodyum klorür veya NaCl), idrardan tekrar kan dolaşımına geri döndüğü mekanizmanın bir parçasıdır. Tuzun tutulması vücudun sıvı seviyelerini etkiler ve kan basıncının korunmasına yardımcı olur. ClC-Kb kanalları ayrıca normal işitmede rol oynadıkları iç kulağa yerleştirilmiştir.

Genetik Değişikliklerle İlgili Sağlık Koşulları

Bartter Sendromu

Bartter sendromu tip III olan kişilerde CLCNKB geninde 30’dan fazla mutasyon tespit edilmiştir. Klasik Bartter sendromu olarak da tanımlanan bu durum, çocukluk döneminde başlar ve diğer Bartter sendromu türlerinden daha az şiddetli olma eğilimindedir.

Bartter sendromu tip III’ten sorumlu mutasyonların çoğu CLCNKB geninin tamamını siler. Diğer mutasyonlar, ClC-Kb kanalındaki tek protein yapı bloklarını (amino asitleri) değiştirir veya anormal derecede kısa, işlevsel olmayan bir ClCKb versiyonuna yol açar. İşlevsel ClC-Kb kanallarının kaybı, klorür iyonlarının böbreklerde taşınmasını engeller. Sonuç olarak, böbrekler normal olarak tuzu ememezler ve idrardan fazla tuz kaybedilir (tuz israfı). Anormal tuz kaybı, vücuttaki normal iyon dengesini bozar. Bu dengesizlik, Bartter sendromu tip III’ün başlıca özelliklerinin çoğunun altını çizer. Daha şiddetli bir Bartter sendromu formuna sahip bazı kişiler hem CLCNKB geninde hem de CLCNKA olarak adlandırılan yakından ilişkili bir gende mutasyon geçirmiştir. CLCNKA geni, böbreklerde ve iç kulakta da bulunan çok benzer bir klorür kanalı olan ClC-Ka’nın yapılması için talimatlar sağlar. CLCNKA ve CLCNKB gen mutasyonlarının bir kombinasyonu, Bartter sendromu tip IV veya sensorenaural sağırlığı olan antenatal Bartter sendromu olarak bilinen, yaşamı tehdit eden bir hastalığa neden olur. Tuz kaybına ek olarak, rahatsızlığın bu formu, iç kulakta ClC-Ka ve ClC-Kb fonksiyonlarının kaybından kaynaklanan işitme kaybı ile karakterize edilir.

Gitelman Sendromu

CLCNKB genindeki mutasyonlar, Gitelman sendromunun nadir bir nedenidir. Bartter sendromundan sorumlu olan mutasyonlar gibi, Gitelman sendromuyla ilişkili genetik değişiklikler, böbreklerin tuzu tekrar emebilme kabiliyetini bozmakta ve tuzun israfına yol açmaktadır.

Tuz nakli anormallikleri ayrıca potasyum, magnezyum ve kalsiyum iyonları da dahil olmak üzere diğer iyonların yeniden emilimini etkiler. Ortaya çıkan iyonların dengesizliği, Gitelman sendromunun karakteristik özelliklerine yol açar.

Diğer Bozukluklar

CLCNKB genindeki ortak bir varyasyon (polimorfizm), tuza duyarlı hipertansiyon, kandaki tuz seviyelerinin artmasıyla ilgili yüksek tansiyon şekli. Polimorfizm, amino asit treonini, ClC-Kb kanalında (ayrıca Thr481Ser veya T481S olarak yazılır) 481 pozisyonundaki amino asit serin ile değiştirir. Bu genetik değişim, böbrekleri kan dolaşımına daha fazla tuz emmeye yönlendiren ClC-Kb kanalının aktivitesini arttırır. Aşırı tuz kan basıncını yükseltir ve hipertansiyon gelişme riskini arttırır.