in

Akromikrik Displazi

Akromikrik Displazi: Tanım, Sıklık, Nedenler ve Kalıtım Modeli

İçindekiler

Tanım

Akromikrik displazi, çok kısa boy, kısa uzuvlar, sert eklemler ve belirgin yüz özellikleri ile karakterize bir durumdur.

Akromikrik displazili yeni doğanlar normal boyuttadır, ancak zamanla yavaş büyüme, kısa boya neden olur. Bu bozukluğu olan erişkinlerin ortalama boy uzunluğu yaklaşık kadınlar için 128cm (4 feet, 2 inç) erkekler için 137.1cm (4 feet, 5 inç)’dir. Kolların ve bacakların uzun kemikleri ile el ve ayaklardaki kemikler, kişinin boyu için beklenenden daha kısadır. Bu bozuklukta ortaya çıkan diğer iskelet özellikleri arasında; yavaşlatılmış kemik  mineralizasyonu (gecikmiş kemik yaşı), omurganın anormal şekilli kemikleri (omurlar) ve eklemlerin kısıtlı hareketi yer alır. Etkilenen bireyler genellikle ellerde ve parmaklarda uyuşukluk, karıncalanma ve güçsüzlük ile karakterize olan karpal tünel sendromu geliştirir. Bu bozuklukta ayrıca kalça eklemlerinde yanlış hizalamada (kalça displazisi) görülebilir. Bu iskelet ve eklem problemleri tedavi gerektirebilir, ancak etkilenen kişilerin çoğunda aktivitelerinde kısıtlamalar vardır.

Akromikrik displazisi olan çocuklar; yuvarlak bir yüze, keskin bir şekilde tanımlanmış kaşlara, uzun kirpiklere, kalkık burun deliklerine sahip bir şişman buruna, burun ve üst dudak (philtrum) arasında uzun bir boşluk ve kalın dudaklara sahip küçük bir ağza sahip olabilir. Bu yüz farklılıkları yetişkinlikte daha az belirgin hale gelir. Zeka bu hastalıkta etkilenmez ve yaşam beklentisi genellikle normaldir.

Sıklık

Akromikrik displazi nadir görülen bir hastalıktır; prevalansı bilinmemektedir.

Nedenler

Akromikrik displaziye, fibrillin-1 adı verilen büyük bir protein yapmak için talimatlar sağlayan FBN1 genindeki mutasyonlar neden olur. Bu protein, hücreler arasındaki boşluklarda oluşan proteinlerin ve diğer moleküllerin karmaşık bir kafesi olan hücre dışı matrikse taşınır. Bu matristeki fibrillin-1 molekülleri, mikrofiberler adı verilen iplik benzeri filamentler oluşturmak üzere birbirlerine ve diğer proteinlere bağlanır. Mikro lifler; kemikleri, cildi, diğer doku ve organları destekleyen bağ dokularına mukavemet ve esneklik sağlayan liflerin bir parçası haline gelir. Bunlara ek olarak; mikrofiberler, büyüme faktörü dönüştürücü beta (TGF-β)’yı da içeren büyüme faktörlerini depolar ve bunları vücuttaki doku ve organların büyümesini ve onarımını kontrol etmek için çeşitli zamanlarda salınırlar. Acromatik Displasia ya sebep olan FBN1 gen mutasyonlarının çoğu Fibrilin-1 proteinindeki tekli protein yapıtaşlarını değiştirir. Mutasyonlar, mikro-iplikçiklerin azalması ve düzensizleşmesi ile sonuçlanmaktadır. TGF- β ‘ yi depolamak için yeterli normal mikrofiber olmadığında, büyüme faktörü anormal derecede aktif hale gelir. Bu etkiler muhtemelen akromikrik displazide meydana gelen fiziksel anormalliklere katkıda bulunur, ancak mekanizmalar belirsizdir.

Kalıtım Modeli

Akromikrik displazi, otozomal dominant bir durumdur; bu, her hücrede mutasyona uğramış genin bir kopyasının, hastalığa neden olmak için yeterli olduğu anlamına gelir. Çoğu durumda gendeki mutasyonlar ve ailesinde düzensizlik öyküsü olmayan kişilerde görülür. Diğer durumlarda, etkilenen bir kişi etkilenen bir ebeveynin mutasyonunu devralır.

Bu Durum İçin Diğer İsimler

  • ACMICD

Kaynak: https://ghr.nlm.nih.gov/condition/acromicric-dysplasia

Görsel Kaynak: https://www.nature.com/articles/jhg201473

Editör: Meryem Melisa KAR

Ne düşünüyorsunuz?

2 Points
+ Oy - Oy

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

1 Yorum